domingo, 27 de febrero de 2011

V PREMI INAGURACIO DE VETERANS CIUTAT DE BARCELONA




Clasificación de la carrera
En Veteranos 40
1º GARCIA,Adolfo del RCB MOTOR BEGUES en 01:03:43
2º CASANOVA,Juan del GENESIS CYCLING TEAM. AS mt.
3º GAZQUEZ,José del ESCOLA PRATENCA. CLUB CIC mt.
En Veternos 50
1º ARGUDO,Juan del BARBASTRO 01:03:43
2º HERNANDEZ,Enric PROBIKE CLUB mt.
3º GALVEZ,Salvador del GALVESPORT mt.
Veteranos 60
1º BORRAS,Juan Manel VE-60 PALLEJA. CLUB CICLISTA 01:03:43 mt.
2º HERNANDEZ,Juan VE-60 ESCOLA PRATENCA. CLUB CIC 01:03:43 mt.
3º MORANTE,Juan VE-60 ELECTROIZAS C C 01:03:43 mt.

La carrera segun mis ojos
Hoy no estoy para muchos romances, estoy undido.
Ayer entrenando me caigo, y hoy en carrera otra vez.
Para remontar a tantas caidas tengo que sumar 3 años, y en este mes de febrero ya son 3.
Ya de por si mi gran defecto es ir con mucho respeto en las carreritas estas de ir para arriba y para abajo, por el gran numero de corredores que participan y lo peligrosas que se hacen, que a demas como no hay dificultades de terreno aguanta mucha gente, aunque esten agonizando.
Pues hoy en el minuto 34 de carrera, matacazo, y a demas solito, paso por encima de una alcantarilla y se me gira el manillar.
Ahora la cabeza no me funciona. Necesitaré mucho para superarlo.
Pero con ayuda lo conseguiré.
Hoy he podido constatar en lo poco que he estado en carrera que la preparación me la han llevado perfecta, estoy muy fuerte o esa es la sensación que tengo.
Pero ¿de que me sirve si despues no se ponerme delante?. Y a cada curva toco freno en exceso.
Supongo que si soy capaz de superarlo algun dia me reiré de esta anecdota, pero ahora lo estoy pasando mal.


36 comentarios:

Fátima Blázquez dijo...

Paciencia y tiempo.

Aprenderás y disfrutaras de la bici como el que más.

Y estar puff sólo es malo para tí. Así que hay seguir y seguir que nadie nace aprendido.

JMBorràs Jr dijo...

Ei Joan no et preocupis, intenta mirar el cantó bo que encara que no ho sembli, segur que n´hi ha.
Pensa que quan tornis a agafar confiança aquestes experiencies t´hauràn fet més fort.
Sembla mentida el que pot fer la següent carrera quan et vagi tot bé, el passat estarà oblidat i quedarà en pura anècdota.
Recorda que l´any passat a mi em van atropellar dos cops..

Allez allez!!

Unknown dijo...

ánimo machote... a mi la confianza todavía no me ha llegado... por eso no he estado hoy en carrera... espero cogerla pronto... lo mismo espero de tí... en cuanto no frenes seguro que no te caes, si vas siempre pendiente y con miedo es cuando te la pegas... te recomiendo que te pongas el video de la carrera que hizo ayer Flecha, quedo 2º pero ni los adoquines ni la lluvia, ni nada de nada pudo hizo que perdiera la confianza... aplícatelo a tí mismo y seguro que lo superas... un abrazzo.
Chus, el bananas del Galvesport...

Javier Lara dijo...

Animo Joan
El cuerpo ya has demostrado que lo tienes entrenado, ahora solo te falta acabar de poner a punto la mente. Ten confianza que lo conseguiras y veras que esto se quedara todo en un mal sueño.
Acuerdate cuando ahora dices .... Antes cuando no andaba... quien te iba a decir que cambiando algunas cosas ibas a conseguir el nivel que tienes. ¿o no ? pues ahora ten un poco de paciencia y no te agobies que seguro que lo conseguiras y antes de lo que tu te crees.

Santi Alentorn-Motor RCB dijo...

Tranqui Joan es la primera,hay carreras diferentes,menos tecnicas,lo importante que la caida no se ha grave,cuidat !

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Gracias a todos/as por los animos.
Me alivia pensar que hay personas que se interesan por mí.
Os prometo, no se como pero lo conseguiré.
Esto no a de poder conmigo.
Repito muichas gracias

RIPOLINI dijo...

Menguiiiiii,cuando hemos acabado la carrera y me han dicho que te habias caido,no me lo podia creer.
¿ibas bien agarrado en el manillar?
lo del sabado tiene logica por que no ibas con las dos manos en el manillar,pero lo de hoy,quiza te ha cogido demasiado relajados los brazos y se te han escapado.
Bueno que mas da,pero tambien te dire que esta caida no tiene nada que ver con las otras,es un percance y punto,es como cuando vas en carrera y pillas una montonera si comerlo ni beberlo,ahi
te caes tu y el mas pintado.
Lo mas importante es que continuas al pie del cañon,eso dice mucho de ti ya tu favor,eres duro de pelar,mi consejo es que tienes que ir mas relajado en las carreras y cojer confianza poco a poco,por que moral te aseguro que no te falta.Un abrazo de corazon y no te rindas.

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Gracias Ripolini.
Pasadas unas horas, empiezo a superar el bache moral, y quiero ser positivo, tengo que hacer algo para coger confianza y poder colocarme delante de salida, y no tener que pegarme esas series que siempre tengo que hacer para ir colocándome por descarte de los que se van quedando, aunque hoy no me ha dado tiempo coño, a medio camino patapan, se acabó.
Espero que algún día no muy tarde esto sea una mera anécdota.
Un abrazo amigo

Carles Pradas dijo...

Hola Mengüi.
Em dic Carles, i enguany correré amb els companys de Superfruits. També sóc pilot de tàndem, i avui dos han fregat l'asfalt, i un, ha acabat a l'hospital (res greu per sort).
Recordo que de juvenil, els circuits per a mi eren una tortura, corria amb por i molta tensió, i més d'un cop havia caigut sol. D'amateur, més del mateix, però més ràpid (només era feliç als ports). Fins que un dia màgic, i no sé perquè, tot va cambiar. I des d'aleshores disfrutava com ningú als circuits. Ara en canvi, no estic en forma, i si aguanto una mica és gràcies a la tècnica, no pas a les cames. Com diu en Ripollini, s'ha de córrer relaxat, i gaudir de la bici. Ànims company, estàs fort, i la resta es qüestió de superar les pors.

albert dijo...

Res Joan, al Papiol la gent anirà petant pel darrera, tu estaràs al davant, com més dificultats tingui la cursa millor et trobaràs, fes-ho bé que vull cantar el teu nom.

Paco García dijo...

Hola Joan, como dice el refrán "Zapatero a tus zapatos", te pones demasiado nervioso cuando no es tu terreno, te emperras en ir delante con un exceso de tensión que te acaba jugando malas pasadas, ¿no te resultaría más rentable ir detrás, tranquilo, sin jugartela y sólo pasar para delante al final de carrera, cuando los demás ya van más justos de fuerzas. Probablemente no harás un gran puesto, pero seguro que no será malo del todo y sobre todo piensa que tu que aspiras a ganar la challenge, te interesa más hacer el 35 que no llegar. De todas maneras no le des más importancia, es una mala racha sin más, ya verás como en El Papiol y en Figueres estás donde te mereces. Un saludo y ánimo.

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Albert gracias, y espero que tengas rzón.
Paco el caso es que me pasa por no edstar delante, al ir detras y querrer adelantar posiciones para no quedarme cortado, malgastando una barbaridad y teniendo que ir siempre a tope.
Lo de ir a por la Xalleng, ester año no tengo presente eso, me perderé muchas, solo estaré en la copa Catalana, el resto correré copa España y alguna vuelta, haber si eso me gusta mas, y aguanto tanto desplazamiento, este año no quiero saber nada de xalleng, me quiero divertir cin obligaciones de cada semana estar a todo.
Eso me dará mas tranquilidad en las que participe, ya que como no he de conservar, miraré de hacer algo y si sale mal, me dá igual.
¡¡¡ pero caerme, ostia ¡¡¡ eso lo tengo ue evitar.

Enric dijo...

Joaaaaan !!!!!!! que mala suerte lo de la caida. Mira el lado positivo -que no te hiciste daño- y mira de analizar lo que pasó por si puedes corregir para las pròximas carreras. Piensa que las malas rachas no duran siempre.
Muchos ánimos campeón y hasta pronto.
Enric Hernandez

Manuel Marina dijo...

Querido Mengüi:
Lo importante de caerse, es no hacerse daño, levantarse y seguir adelante.
Como ex corredor (se que es muy pretencioso por mi parte) y por experiencia propia, te diré que hace tres años, sufrí una caída, en la que me destroce la mano izquierda y tras unos meses escayolado y de rehabilitación, me dierón el alta un jueves y el sábado, estaba corriendo en Igualada (bueno, más bien arrastrándome). Con esto, solo quiero decirte que las personas como tu o yo no valimos para autocompadecernos y solo nos vale seguir adelante.
Muchos ánimos y mucha suerte para esta temporada.
P.D.: Por cierto, he de decirte que me encanta tu calendario de carreras.
Un abrazo.

Manuel Marina

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Gracias Enric y Manuel, por vuestros animos y preocuparos por mi estado.
Espero superarlo cuanto antes.
Estoy en ello.
Nos vemos

Juanjo Galera dijo...

hola Joan despues de leer todos los comentarios de apoyo que tienes creo que queda claro que lo mas importante es disfrutar de nuestro deporte y compañeros que valoramos tu esfuerzo por encima de los resultados que a buen seguro tambien llegaran.mucho
ANIMO!!!!

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Gracias Juanjo.
La verdad es que con tanto apoyo por vuestra parte, se me hace mas facil el pasar este mal momento, y a buen seguro que pronto estaré disfrutando como me gusta,luchando por estar con opciones de victoria.

Carles Pradas. dijo...

Si voleu, podeu veure algunes fotos de la cursa al meu blog fent clic sobre el meu nom.

Salutacions.

RIPOLINI dijo...

hOLA MENGUI,COMO ESTAN ESOS ANIMOS,
DESDE EL DOMINGO NO HAGO OTRA COSA QUE PENSAR EN TI,COMO DICE SERRAT,
LAS RACHAS SE ACABAN Y LA TUYA NO VA A SER MENOS,UN ABRAZO AMIGO.

Joan Casanovas dijo...

Ánimo mengüi, tienes una mala racha,pero tu ilusión es superior.
Ánimo y verás pronto la recompensa a tu sacrificio y esfuerzo.
Todo esto será una anecdota..
Cuentas con el apoyo de todos..

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Gracias Ripolini y Casanovas, por acordarse de mí.
Ya empiezo a superarlo, no he dejado de entrenar aunque me duele todo, y eso dice que quiero tirar para delante, y superarlo.
No os librareis de mi tan fácil.
Quiero seguir a vuestro lado mucho tiempo.
Nos vemos en el Papiol.

Juan Carlos dijo...

Hola! no nos conocemos en persona pero ya te he visto en algunas carreras, yo soy espectador, y la verdad que te diria que no te preocupes porque lo que te ha pasado es normal corriendo en carreras. Ten animos y fuerza y ya veras como todo llegara. Un saludo

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Gracias Juan Carlos, cuando estés en alguna carrera que esté yo, házmelo saber y así nos conocemos.

enrique dijo...

Hola,

No soy espectador como este chico anterior a mi, Juan Carlos, pero como si lo fuese. Es mi primer año y en la primera me descolgué enseguida y acabé viendolo desde la balla espero poco a poco como mínimo terminar con vosotros.
Aunque tampoco nos conocemos te hago saber mi mas sincero apoyo y que esto ha sido consecuencia de la mala suerte, nada mas...no busques el porqué, ha pasado y ya está, lo mas importante es que estas bien y como dice aquel dicho... lo que no te mata te hace ser mas fuerte. Ánimo y verás como te quitarás este mal sabor de boca pronto.
Un saludo.

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Hola Enrique, primero gracias por tu apoyo. Como tu bien dices esto es obra de la mala suerte, supongo que el que me hizo vudú se debe haber quedado ya sin agujas y me deja tranquilo.
En cuanto a ti, no te desánimos aunque lleves unas cuantas carreras y no consigas acabarlas.
Se lo que es eso te lo puedo bien asegurar. Me he estado pegando un montón de años en esa situación, si digo años, porque en el ciclismo de competición no hay perdón, o entrenas bien y regular, y sobre todo con mucha motivación, o eres carne de cañón. Y yo hace un tiempo por motivos profesionales, entrenaba bien 2 semanas y luego un mes a medias y así me iba.
Ten por cuenta ahora que con el chip que nos van a entregar ya en la próxima en Papiol, aunque te descuelgues, podrás continuar, que aunque ya estés sin posibilidades, la lucha de querer seguir vale mas que 3 entrenos seguidos, y a demás abras justificado el tenerte que haber desplazado hasta el sitio de carrera, no para hacer pocos kms sino toda la carrera, al nivel que tengas en ese momento, pero disfruta y si realmente eres competitivo disfrutarás del ambiente de competición.
En mi experiencia anterior y viendo que me era imposible hacerlo mejor, me plantee las cosas de otra manera, participaba porque nací competitivo, y disfrutaba de estar en compañía de gente competitiva, y sabia que algún día podría hacer las cosas mejor por condicionante de tiempo y podría estar con ellos, como así es ahora.
Por lo que yo también te animo a que sigas y luches, si tu problema no es de tiempo, te aconsejo que te pongas en manos de un entrenador (yo lo tengo), que te ayudará muchísimo a estructurar tus entrenos y mejorar, no se trata solo de dar pedales.
Bueno espero conocerte, como le dije a Juan carlos, dime quien eres que será un placer poder conocerte.

Paco García dijo...

Joder Joan, en dos palabras me parece "im - presionate", he de reconocer que ya te tenía un poco de "envidia sana", ya me gustaría poder prepararme y cuidarme como lo haces tu, pero ahora me estoy quedando alucinado, ahora si que me das realmente envidia al ver el montón de gente que te apoya y te aprecia, ese es tu patrimonio, el que te has ganado y el que realmente vale la pena.El estado de buena forma, las malas rachas, el andar más o menos, las caidas todo eso es pasajero y circunstancial, pero todo lo que te están poniendo en el blog, eso no tiene precio, esa carrera la estás ganando de calle. Animo y a seguir entrenando la amistad y el buen rollo, que además para eso no necesitas preparador, te bastas y te sobras tu sólo. Un aberazo y adelante compañero.

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Gracias Paco, yo la verdad es que también me quedo muy satisfecho de pensar que a parte de la Bici, existimos como personas, y que estamos en el mundo para hacer amigos y pasárnoslo bien.
Realmente este apoyo que me han dado, también otros que como no son amigos de internet, el teléfono no ha parado.
Ha hecho que supere el mal momento y aumente mas aun mi ilusión por este deporte, que cultiva también amistades, y eso para mí es muy importante.

Anónimo dijo...

hola me llamo sisco nos conocemos de pasada y poco me sabe mal lo de las caidadas pero por hay emos pasado todos veo la cantidad de amigos que tienes mas o menos nuevos pero cuando no te conocia nadie tus otros amigos estaban hay contigo siempre se un poco mas honesto y acuerdate tambien de ellos un saludo

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Hola Sisco, gracias por escribir en mi bloq.
Me gustaría saber con quien me escribo, y por supuesto que me acuerdo de todos, hasta de los que no tengo tanto roce.
Por lo que no entiendo que quieres decir con tus líneas.
Si me conoces realmente, sabras que solo niego mi amistad a quien me la juega. Yo me abro sin rodeos con todo el mundo, excluyo a quien considero mala persona.
Por lo que como me escribes, ya me dices que tu no eres de esos, y me gustaría saber quien eres por si en algo me he equivocado corregirlo, ya que nunca a sido mi intención.

Josep Casado dijo...

Hola J.J.

Ànims

Lo important es disfrutar de la bici i els mals moments passant.

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Gracias Casado.
A disfrutar de la bici.
Nos vemos en el Papiol.

RIPOLINI dijo...

QUE PASA MENGUIIII,COMO ESTAS HOY?
EL SEÑOR PACO GARCIA,TIENE MUCHA RAZON LA GENTE TE QUEREMOS,O MEJOR
DICHO TE HACES DE QUERER,CON TUS ANIMOS POR SUPERARTE.
DICHO ESTO,Y PARA EVITAR MAS CAIDAS
LOS TECNICOS EN BIOMECANICA DE
SUPERSFRUITS HAN DESARROLLADO EL
PRIMER AIRBAG PARA BICICLETAS,QUE TE PRESENTARE LA PROXIMA SEMANA,
PARA QUE CUALQUIER INTERESADO SE LO
PUEDA COLOCAR,Y ES MAS BARATO QUE EL CHIP.TE MANTENDRE INFORMADO.
UN SALUDO.

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Hola Ripolini, gracias de verdad por el apollo que he recibido de todos, estoy como chico nuevo, solo me acuerdo porque me miro las marcas del cuerpo.
Ahora ya estoy pensando yo en algo así, se me ocurre montarme en mi urbanización una calle con conos, palos, curvas, tierra y perros, e ir a entrenar con un traje hinchable con refuerzos extras para los mordiscos de los perros.
JEJE, si ya verás como al final hare hasta el salto mortal como el del domingo pero siguiendo pedaleando y no quedando aplastado en el suelo, como me pasó
JEJEJE.

Anónimo dijo...

Hola J.J.

No te he donat les gracies per les fotos teves que he posat al meu blog

Gracies

Josep Casado

Mengüi , Joan J.Mengual dijo...

Cap problema Casado.
Estamos entre amigos, y si te sirve de ayuda ahí están.

Unknown dijo...

Joan, el calenton se te pasará y lo veras todo de otra manera, el deporte tiene esto, a veces es duro con nosotros y a veces nos gratifica tanto!!!!pero al final veras la luz, todo pasa...Allez Courage!!!!